ξεροκατάπιμα

και ξεροκατάπιομα, το [ξεροκαταπίνω]

1. το αποτέλεσμα τού ξεροκαταπίνω, η κατάποση τού σάλιου

2. μτφ. το να δέχεται κανείς κάτι αδιαμαρτύρητα μολονότι δεν τό εγκρίνει.